زمانی که به اینترنت متصل می شوید و کار های روزمره مانند جستجو، چت در شبکه های اجتماعی، دانلود و تماشای فیلم و… را انجام می دهید، در اصل تنها ۴% از قلمروی اینترنت را فتح کرده اید. با این که این فضا بی انتها و گسترده به نظر می رسد و هنوز بسیاری از کاربران عادی نقاط زیادی از اینترنت را تجربه نکرده اند اما این بخش کوچکی از واقعیت است.
اگر از کاربران بزرگ اینترنت باشید و زمان زیادی را در این بستر صرف کرده باشید ممکن است گاهی به این نتیجه رسیده باشید که نمیتوانید مورد خاصی را که زیاد رایج نیست را در اینترنت پیدا کنید اما اینطور نیست!!
در واقع شما مطلب مورد نظر خود را در ۴ درصد قابل دسترسی برای عموم جستجو کرده اید و هنوز ۹۶ درصد اینترنت باقی مانده است 😉
شاید برایتان سوال باشد سیاستمداران مطرح در چه فضایی از اینترنت به سر می برند که حریم شخصی شان به راحتی قابل شناسایی نیست.
یا صفحات خرید و فروش های غیر قانونی که در اینترنت انجام میشود را چرا ما نمیتوانیم پیدا کنیم؟!
پاسخ تمام این ابهامات در اتاق مخفی اینترنت یافت می شود؛ Deep Web یا وب عمیق همان اتاق مخفی است که دست های در سایه، اقتصاد و سیاست را توسط آن اداره می کنند.
انجام تبادلات تجاری غیر قانونی، اصلی ترین دلیل شکل گیری Deep Web است. با کمی نگاه به تحقیقات سال های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶، به این موضوع پی خواهیم برد که چرا دسترسی به Deep Web به سادگی امکان پذیر نیست.
در این تحقیقات آمد که برخی دامین ها در سطح اینترنت به صورت گستره به ثبت رسیده اند در حالی که از طریق موتور های جست و جو قابل دسترسی نیستند؛ از این رو اصطلاح وب مخفی یا عمیق از آن سال ها شکل گرفت و به واقعیت تبدیل شد.
در واقع سایت های دیپ وب بخشی از وبسایت ها هستند که موتور های جستجو مثل گوگل اجازه دسترسی به آن ها را ندارند.
فرض کنید ما یه وبسایتی طراحی میکنیم میایم به گوگل میگیم گوگل وبسایت مارو ایندکس کن. گوگل میاد وبسایت مارو میگرده و مطالبش رو تو سرورش ذخیره میکنه مثلا اگه ما تو وبسایتمون یه مطلب با عنوان آموزش فتوشاپ داشته باشیم گوگل تو سرورش ذخیره میکنه که تو فلان سایت مطلبی با عنوان آموزش فتوشاپ دیده.
در مرحله بعد وقتی کاربر میاد تو گوگل موضوع آموزش فتوشاپ رو سرچ میکنه گوگل تمام سایت هایی که توشون مطلب آموزش فتوشاپ دیده رو براش نمایش میده.
در واقع دیپ وب بخشی از اینترنت هستش که موتور های جستجو اونا رو نمیشناسن و برای دسترسی بهشون نیازمند مواردی مثل دونستن دامینشون داریم مثلا doctor-v.ir
نکته ای که باید بیان بشه اینه که همه مطالب موجود در دیپ وب خطرناک و غیرقانونی نیست. وبسایت های عادی زیادی هستن که بنا به دلایل مختلف اجازه دسترسی موتور های جستجو رو بهشون نمیدن و دسترسی بهشون فقط از طریق آدرس وبسایتشون و… ممکنه.
خطرناک ترین بخش دیپ وب بخش دارک وب هستش.
ارز های رایج تو این محیط ارز های دیجیتال مثل بیتکوین هستن چون بوسیله اونا احتمال لو رفتن طرفین کمه.
در کل پیشنهاد میشود از تلاش برای ورود به دیپ وب حتی برای تست و از روی کنجکاوی خود داری شود اما روش هایی برای ورود مانند استفاده از مرورگر تور و داشتن یک سری امکانات دیگر مانند دانستن آدرس سایت های دیپ وب لازم است که البته فقط اینها کافی نیست بیشتر این وبسایت ها در ساعات یا روز های مشخص فعال میشوند یا قبل از ورود رمز عبور میخواهند و…